De dames Reiziger min 1

Op 24 februari hebben we tot ons groot verdriet afscheid moeten nemen van onze lieve vriendin, mijn maatje, mijn steun en toeverlaat, de helft van het team Dames Reiziger: Jeanette Blok. Jeanette is gisteren na een lange strijd van 5 jaar overleden op 53 jarige leeftijd.
Er is een groot gemis, die nog steeds niet te bevatten is. Jeanette heeft deze laatste strijd helaas niet mogen winnen. Want gestreden heeft ze, ze wilde leven, ze bleef positief, ze bleef knokken en dat zonder een klacht. Wat een sterke en moedige vrouw. Ik nodig je uit om terug te bladeren in deze blog om onze gezamenlijke reizen te bekijken.

Het leven zal niet meer hetzelfde zijn zonder Jeanette en de dames Reiziger zullen nooit meer samen reizen. 

Yesterday we had to say goodbye to our beloved friend, my buddy, my "go-to" person for everything, my travel mate, my best friend: Jeanette Blok. Jeanette had to give up the fight she was fighting for over 5 years now and died at the age of 53.
It is hard to believe that we will never see her again like this. Life will never be the same and we won't be able to travel again like this.

Laatste dag, morgen naar huis

Gisteren sloegen we rechtsaf naar de Gedächtnis Kirche, vandaag slaan we links af naar de KaDeWe, nog een 200 meter van ons hotel. KaDeWe is de afkorting voor Kaufhaus Des Westens, de grootste warenhuis van Europa, en wel 60.000 vierkante meter. Wat is hier ontzettend veel te koop en vooral op de zesde verdieping de goumetafdeling het mekka voor lekkerbekken  en de publiekslieveling.We keken onze ogen uit. Maar voor de rest? Ik vind er niets want het is er buitensporig duur, alleen maar dure merken qua kleding, parfum enz. enz. Aan mij niet besteed, ieder zo zijn hobby, maar ik geef mijn geld liever aan andere dingen uit. Vind dit de opperste decadentie dat je voor een tas 500 euro neertelt, een sjaal voor 100 euro en meer enz. Maar zoals gezegd ieder heeft zo zijn eigen voorkeuren.
Wel hebben we een te dure kop koffie gedronken, je bent hier maar 1 keer nietwaar?

het resturant van de KaDeWe

Toen de frisselucht weer in en gezellig over een markt er tegenover gelopen en aan het einde een als lunch de beroemde Curry Wurst te eten, nou ja, Jos dan, ik heb het bij een frietje gelaten, erg lekker en heerlijk in het zonnetje, en dat terwijl ze ons slecht weer hadden voorspeld, een cadeautje dus. Terwijl Jos met het thuisfront belt ga ik nog een cache scoren die op 400 meter afstand moet liggen. En ja hoor vlot gevonden, zal de laatste in Berlijn zijn. Morgen gaan we nl naar huis.

 Het is inmiddels rond 14 uur en we besluiten in de Ubahn tegenover ons op het plein te duiken om een bezoek te brengen aan de Botanische tuin in Dahlem. In Dalem nemen we de bus die ons na 2 haltes uitzet voor de poort. We wandelen eerst door de vijvertuinen en gaan dan richting prachtige kassen.

Eerst weer tijd voor een kopje koffie en dan wandelen we op ons gemak door deze machtige kassen en zien dan veel tropische en subtropische planten, cactussen enz enz. In de laatste kas gaan we nog even rusten en zien dan een paar muisjes voor onze voeten wegschieten en we volgen er eentje die moedig bij ons in de buurt blijft. Schattig om te zien. Het was een apart soort met een streep over zijn kop, hadden we nog nooit eerder gezien. Kon er helaas geen foto van maken. De onderstaande foto's spreken voor zich.

We zijn best wel moe en het weer is toch wat minder geworden zo aan het eind van de dag, dus besluiten we om weer naar het hotel te gaan. Jammer want er is zoveel meer te zien, maar wie weet komen we nog eens weer hier naar toe, je weet het maar nooit.
Met bus en Ubahn weer in omgekeerde richting, in de supermarkt om de hoek die elke dag tot 24 uur open is, een paar boodschapjes doen voor onze avondmaaltijd op de kamer van duitse broodjes met salade zijn we blij weer de beetjes omhoog te kunnen leggen.

Al met al is Berlijn een geweldige stad, en ik denk dat je aan een maand niet genoeg hebt om alles goed te kunnen zien en bekijken. Altijd jammer dat als je de stad een beetje begint door te krijgen je weer naar huis toe moet. Maar aan alles komt een eind en thuis is het ook heerlijk. Ons is opgevallen dat Berlijn een prima stad is voor gehandicapten en mensen slecht ter been. Het openbaar vervoer is prima geregeld. De bussen hellen bij het in en uitstappen zo dat de uit- en instap minimaal is, de S-bahn heeft qua in- en uitstap helemaal geen verhoging, is gelijk met het perron. De Ubahn heeft een lage instap (begrijp overigens niet hoe je daar in moet stappen met een rolstoel, dat heb ik niet kunnen ontdekken daar we meer met de S-bahn en bus hebben gereisd.) Bijna overal zijn er liften en/of roltrappen en die staan op de kaartjes ook goed aangegeven zodat je van te voren weet of het voor gehandicapten geschikt is of niet. Nergens hoef je langer dan 10 minuten te wachten. De welcome's kaart is een kaart die je voor 2,4 of 5 dagen kunt aanschaffen en deze geeft je 25-50% korting op allerlei attracties. 1 keer op de eerste dag van gebruik afstempelen en je kunt van alle openbaar vervoer gebruik maken zonder te hoeven stempelen of id. Alleen in de bussen moet je het nog tonen bij het instappen.
Morgen om 12 uur checken we uit en komen dan weer richting Nederland met het voornemen dit jaar zeker nog een trip samen te ondernemen. Er is nog zoveel te ontdekken en te zien.........

Berlijn, dag 5,

Nu heb ik jullie al een paar dagen beschreven wat wij allemaal hier in Berlijn doen, maar wat ik nagelaten heb om te vertellen dat wij iedere dag met iets heel leuks beginnen. Wij kregen nl van de andere dame reiziger een cadeautje mee voor onze beider verjaardag, met daarbij de strenge aanwijzing dat we per dag 1 envelopje mochten openmaken. En volgzaam als wij zijn, doen we dat ook heel trouw. Het cadeautje was nl een zelfgemaakt boekje die 7 envelopjes bevatte met tot nu toe elke dag een gestempeld kaartje met inhoud die wij per dag mogen besteden aan iets lekkers, iets leuks of iets leerzaams. We genieten elke dag van het open maken van het envelopje van die dag, lezen wat de dame reiziger heeft geschreven en geven de inhoud met plezier uit. Wat een leuk en mooi cadeau. Dank je wel Jeanette!!!

Elke dag heeft zo zijn eigen letter met in het envelopje een kaartje met inhoud. Ja hier 5 van de 7 envelopjes, we hebben er nog 2 te goed!

Zoals al eerder verteld ligt ons Hotel aan een zijstraat van de Kurfürstenndamm. Het is dus maar een paar honderd meter lopen naar de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche. We waren al eens langs de nieuwe kerk gelopen, maar ik had de oude toren die ik steeds op plaatjes zag niet gezien. Dacht dat we misschien verder hadden moeten lopen om deze te zien. Niet dus, de oude toren, is helemaal ingepakt met grijze platen omdat deze wordt gerestaureerd.

Ja de "flat" of toren die je in de achtergrond ziet is de tijdelijke bekleding van de toren. Het achthoekige gebouw die je er voor ziet staan is de nieuwe kerk, een erg lelijke vervanging van de oude kerk. Hieronder zie je een paar foto's van hoe het er uit zag voor en na de bombardement in 1943.

Zo zag de kerk er uit in 1903

En zo in 1945 na de bombardement in 1943. De toren werd in de volksmond de holle kies genoemd.

oude situatie

nieuwe situatie na de bouw van de nieuwe kerk rechts en toren links.

Op de onderste foto, een maquette van de nieuwe situatie zie je de toren die na de bombardement van 113 na 63 meter was teruggebracht. Gelukkig kun je wel naar binnen en zie je een restant van de prachtige plafonds.

Toen op weg naar de S-bahn waar we na 2 haltes uitstapten om via een prachtig park te wandelen naar de Engelse tuin, een tuin geschonken door Engeland en waar koningin Elisabeth een eerste boom heeft geplant. En ja een engelse tuin heeft natuurlijk ook een theehuis waar wij heerlijk koffie, thee en de lunch hebben genuttigd.

Ik had wat problemen met mijn gps deze week en om via mijn telefoonapp te geocachen kost in het buitenland heel veel geld, dus stond het cachen op een laag pitje. Jos heeft tijdens onze lunch op het terras van de theetuin uitgevonden wat het probleem was en ja toen kon ik het natuurlijk niet nalaten om een paar caches proberen te scoren. Het eerste was bij onderstaande beeld waar bij de "voet van de smit" een doosje verborgen zou moeten zijn. De smit en zijn voet waren snel gevonden, maar hij stond op een sokkel van 1.40 meter hoog en ik met mijn 1.56 meter kon er onmogelijk boven op komen. En nergens een opstapje te bekennen. Wat helemaal niet mag bij het geocachen is niet cachers, muggles genoemd, te laten zien wat je doet. Maar ja, wat doe je als er 4 leuke en mooie Spanjaarden al op het beeld staan? Juist, je vraagt met al je charmes of ze iets voor je willen doen. Uitgelegd waar ik mee bezig was in mijn beste Spaans (nou ja, ze verstonden ook Engels hoor! En zo gek zou het niet geweest zijn dat ik Spaans sprak, mijn overgrootvader was een Spanjaard, dus schei nou maar uit met lachen!) en gevraagd of ze voor mij bij de voet wilden gaan zoeken. Ze vonden het machtig interesant en zochten met 3-4 man in alle gaatjes, hoekjes, maakten zelfs foto's voor me met hun telefoons om me te overtuigen dat er echt niets lag. Jammer, jammer, ik had zo gehoopt dat dit mijn eerste cache van vandaag zou zijn. Ik heb ze bedankt en toch nog zeker een kwartier gezocht of ik er toch niet op kon komen. Jos heeft zelfs geprobeerd of hij me via zijn handen een voetje kon geven, maar ik heb totaal geen kracht en zeker als je de slappe lach hebt lukt dat zeker niet.We hebben deze cache dan uiteindelijk gelaten voor wat het was en toen richting de Siege Seule gelopen.

Snik, geen cache kunnen vinden aan de voeten van deze gespierde man, zelfs niet met hulp van leuke Spanjaarden.

De Siege Seule ligt op een plein waarom heen de auto's net zo razen als om de Arc de Triumph in Parijs. Je komt er alleen maar veilig door een tunnel die je op alle vier de hoeken van het plein kan betreden. De Siege Seule kan je ook beklimmen, 285 treden, maar dat hebben we maar niet gedaan.
Vlak bij in deze prachtige groene gedeelte van de stad die Tiergarten heet heb ik toch nog een cash gescoord en teruglopend via de Engelse tuin de tweede van vandaag.

Het was weer een heerlijke zij het frisse dag, maar gelukkig had ik nu wel mijn vest aan. Zometeen nog even lekker er op uit om hier om de hoek een restaurant te zoeken. Tot morgen, onze laatste dag voordat we vrijdag weer richting Sleen gaan rijden.

Berlijn dag 4, Gendarmenmarkt en de televisietoren

Oei, dat viel eerst nogal tegen. Buiten was het vanmorgen bewolkt en er woei een frisse wind. Jos vindt het lekker, maar ik vind het koud. Brrrr. Tegen beter weten in neem ik mijn vest niet mee iets waar ik de rest van de ochtend af en toe een beetje spijt van krijg. Als de zon er door komt is het lekker, maar in de schaduw en als de zon achter de wolken verdwijnt is het frisjes. Jammer, maar ach het is droog en dan mag je niet klagen.

Het concert gebouw

Vandaag is onze tweede en laatste dag van onze City Circle tour en we hebben besloten om vandaag als eeste uit te stappen op de Gendarmenmarkt. Deze wordt beschouwd als het mooiste plein van Berlijn en het is ook schitterend. Hierboven zie je de Schinkels Schauspielhaus dat tegenwoordig een concertgebouw is.

Deutsche Dom

Links van het concertgebouw zie je de Deutsche Dom, zie boven en rechts de Französischer Dom, zie onder.

Fransözisches Dom

Zoals je ziet wordt het al mooier weer, maar toch voor mij te koud om op 1 van de terrassen plaats te nemen. We besluiten dus na een tijdje weer op de bus te stappen die om de 10 minuten voorbij komt rijden en dan richting het Alexanderplatz. De Berlijners noemen het plein Alex. We steken het plein over om als eerste naar de televisietoren te gaan, het hoogste gebouw van de stad. Met z'n 368 meter is het voor de Berlijners een herkenningsteken en je kunt met een lift in 40 seconden naar 207 meter hoog stijgen om daar een schitterend uitzicht op de stad te hebben.

Achter het Rotes Rathaus zie je de televisietoren, foto gemaakt vanuit de bus.

Ja en natuurlijk willen dat velen met ons wat resulteert in een lange rij voor de kassa met daarna een wachttijd van een uur. Gelukkig hoeven we daarvoor niet in de rij te staan, maar kunnen we lekker buiten op het terras van Starbucks onze lunch nuttigen. Af en toe blik ik binnen op een digitaalbord waar de ticketnummers en de tijd waarop je je naar de lift kunt begeven staat. Buiten is zoveel te zien (wat blijft mensen-kijken toch een leuke bezigheid!) dat de tijd voorbij vliegt. We krijgen eerst nog een securitycheck waarbij al onze flesjes water (3 stuks) in beslag worden genomen en weggegooid. Ja je zou een bom kunnen maken of zo!
Nog even wachten op de lift en zoef met druk op de oren vliegen we omhoog. En bovengekomen genieten we van een prachtig 360graden uitzicht waarbij we alle bezochte plekken proberen te ontdekken. Nu zie je pas hoe groot Berlijn is!

De Berliner Dom vanuit de televisietoren bezien.

We drinken nog een kopje koffie en gaan weer naar beneden.
Weer op de Alexanderplatz aangekomen winkelen we nog een klein uurtje in de Galeria Kaufhof waar ik een paar leuke cadeautjes koop voor de thuisblijvers.

Moe van alle indrukken gaan we eerst een stukje met de Hop on hop off bus tot de Berliner Dom en stappen daar weer over op lijn 200 die 10 meter voor onze halte nog een kop staart botsing krijgt met een bus van de Post die achterop onze bus knalt daar deze plotseling voor een stoplicht stil bleef staan. Iedereen werd verzocht uit te stappen, maar voor ons was dat niet erg, waren we toch al van plan.
En ja, Jos ligt alweer op 1 oor, ik probeer nog wat te doen, maar maak het ook niet laat. Morgen is er weer een dag nietwaar?

Berlijn dag 3

Vandaag na weer zo'n fantastisch ontbijt gaan we om de hoek van het hotel onze dag starten met een City Circle tour, een busrit die lang 20 bezienswaardigheden rijdt en je in en uit kunt stappen waar je maar wilt. Elke 10 minuten komt er weer een bus langs dus kun je net zo lang of zo kort blijven als je wilt. Je krijgt een oortje in en kunt in 13 talen oa. ook in Nederlands allerlei informatie horen over alles wat er zo onderweg tee zien is, erg interessant en krijg je toch meer informatie dan dat je zelf uit de reisgidsen haalt. Natuurlijk gaan we vandaag niet alle 20 bezienswaardigheden bekijken, maar pikken er een paar uit. Onze kaartjes zijn nl 2 dagen geldig.

Onze eerste stop is Checkpoint Charley, en het is om de historische waarde van deze plek dat je er geweest wilt zijn, maar om het "mooie" of dat er veel te zien valt (buiten het museum om die we vandaag laten liggen, het is te mooi weer om binnen te zijn) hoef je er niet te zijn. Ik kan het niet laten en terwijl Jos even lekker in het zonnetje gaat zitten ga ik toch nog even 2 caches scoren, al is het maar om de statistieken en de historische plek. We drinken nog een lekker kopje koffie en stappen dan weer in de bus.

De volgende stop is bij de East Side Gallery. 110 kunstenaars uit 24 landen hebben de Muur aan de oostelijke kant van de Spree in 1990 veranderd in een openluchtgalerie: over een lengte van 1.3 km is een gedeelte van de nog staande Berlijnse muur. Het beroemst is de Broederkus van Dimitri Vrubel, die Breznjev en Honecker in een innige omhelzing toont.

De Broederkus

Hieronder nog een paar afbeeldingen die ik bijzonder of mooi vond. We hebben niet de gehele 1.3 km bekeken dus er waren vast nog meer mooie schilderingen.

Nog 2 bijzondere mede toeristen en grafitii die niet bij de East side Gallery hoort maar die ik wel lollig en toepasselijk bij vandaag vond.

Hier nog een foto van de mooiste brug van Berlijn die je kunt zien vanaf de East Side Gallery, de Oberbaumbrücke.

Oberbaumbrücke

En Hop weer op de hop on hop off bus om naar onze laatste bezienswaardigheid van vandaag te gaan. De Berliner Dom. Ook hier was ik al eens eerder geweest, maar het blijft zeer indrukwekkend en mooi.

De Berliner Dom vanuit de Lustgarten gefotografeerd.

 Inmiddels is het 19 uur, en rijden de bussen van City Circle tour niet meer en stappen we op bus 200 om naar ons hotel af te reizen. Te moe om nog een eetgelegenheid op te zoeken bestellen we roomservice. Jos ligt inmiddels op 1 oor en ik duik er ook maar in. En nee, alweer niets in mijn journal geschreven. Gaat het er nog van komen?