Woensdag 2 juni. De
laatste dag
alweer in het westen. Het weer is prachtig, beetje veel wind maar dat is vrij normaal voor de kust treek. Inmiddels weet ik dat er in de "achtertuin",
Geestermerambacht, 3
caches liggen. Ik wil vandaag de 2 makkelijke even oppikken. Met de fiets ga ik langs het kanaal via Koedijk naar de
cache Om de Noord. Ik blijf netjes op de verharde weg alleen tja dan kom je niet bij de
cache, eerst maar eens kijken waar ik dan het slootje over kan om op het wandelpaadje aan de
andere kant te komen. Ik moet een paar honderd meter door fietsen maar dan kan ik veilig versteken en weer een paar honderd meter over het wandelpad terug. Ik zie een duidelijk
cachepaadje door het hoge gras het oerwoud in.
Hmmmm, een echte kruipdoor sluipdoor met heel veel muggen. Snel de
cache vinden en loggen maar. Zo dat is nummer 88. Slechts zo'n 650 meter verder ligt de volgende. Ook weer van het fietspad af en
oeps,..... een hek. Fiets eerst maar eens tegen het hek en jawel er is een oversteekje/stapje van hout gemaakt. De
GPS drijft mij naar een klein
sluisje. De Waterkering
cache is snel gevonden. Nummer 89! Wat een prachtige "achtertuin" heb ik toch. Even zitten en genieten van het uitzicht en de rust.
Eind van de middag moet ik nieuwe schoenen ophalen bij de orthopedisch schoenmaker en ik dacht laat ik dat bezoek eens combineren met een cache zoektocht. De Boekelermeer Zuid ligt binnen fietsafstand dus dat moet lukken. Nou dat lukt goed hoor maar jee wat kan ik droevig worden van dit fietstochtje naar de cache. De hele Boekelermeer, ooit landbouwgebied, is een groot afschuwelijk industrieterrein geworden met veel nieuwe bedrijfspanden te huur en te koop. Ik weet nog wel dat ik zo'n 25 jaar geleden met mijn paps regelmatig het rondje Alkmaar, Heiloo, Akersloot en Alkmaar fietste. Door de Boekelermeer terug was altijd een feest. Prachtige landerijen en leuke huisjes/boerderijen. De landweg loopt er nog wel, landerijen zijn er niet meer en de huisjes cq boerderijen zijn dicht gespijkert en verkeren in de status, ernstig verval. Ik weet we moeten met de tijd mee maar ik kan niet anders zeggen dan, wat een afgrijselijke omgeving. Snel weer terug naar het oosten van Nederland, even volop groen snuiven. Nummer 90 is nu dus ook binnen. Nog 10 te gaan en we kunnen ons weekendje elders gaan boeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten