Van San Louis Obispo naar San Fransico

Om zeven uur ging de wekker en al snel waren we op pad om het meeste uit onze dag te

halen. Na het uitchecken eerst maar weer naar Margie's Diner, waar wij een stevig ontbijt hebben weggewerkt Hieronder zie je Jeanette 2 pancakes wegwerken, gelukkig gaf de serveerster al aan dat de pancakes nogal aan de maat waren, en of Jeanette er de gebruikelijke drie wilde of maar twee. Twee dus, en dat was maar goed ook zoals je ziet!

Toen weer naar de Pacific Coastway 1 om onze tocht langs de kust weer te vervolgen. De chauffeur, ondergetekende dus, moest echter al heel snel weer een sanitaire stop (wat wil je ook met al die gratis re-fills koffie en thee) en sloegen we af bij het dorpje Cambria. Onverwacht bleek dit een heel leuk "kunstenaars" dorpje te zijn, met veel leuke winkeltjes met allerlei kunstwerken zoals glaskunst, eigengemaakte kleren, quilts, enz enz. Ook waren er verschillende antiekwinkeltjes waarvan we de grootste bezocht hebben. Niets gekocht, want we kunnen toch weinig mee terug nemen en het was allemaal behoorlijk aan de prijs.

Cambria, onverwacht een heel leuk dorpje.

Onze reis ging daarna langs de kust verder waar we al snel weer een stop hadden om deze grote jongens te bekijken. Langs de kust kun je duizenden van deze zee olifanten zien. Waar wij stopten lagen er zeker 20-25 stuks te zonbaden, ze lagen zo stil dat ik  eerst dacht dat ze dood waren. Het schijnt dat ze niet ongevaarlijk zijn, zeker in het broedseizoen, maar al waren we heel dicht bij ze in de buurt, wij stonden boven op een klif en konden ze (als ze daar al zin in hadden gehad) niet bij ons komen. Af en toe ging er eentje snurken, zich krabben, wat een grappig gezicht was en een soort van geloei dat klonk alsof er op een trommel werd geslagen. Mooi kun je ze niet noemen maar wel bijzonder om ze zo van dichtbij mee te maken.

Onze tocht langs de kust was zo ontzettend mooi dat woorden te kort schieten en de foto's doen het zeker geen recht. Als je ooit in de gelegenheid bent moet je dit vast en zeker eens doen. Ik ben er heel erg van onder de indruk en vindt het eigenlijk jammer dat we een paar dagen in LA hebben doorgebracht, had die dagen liever bij dit gedeelte van onze reis aangeplakt. Maar goed, dat is achteraf bekeken.

een van de vele vergezichten, er bloeit hier echt van alles om deze tijd. Schitterend!



Een leuk restaurantje bij Big Sur, van buiten leek het een soort van Hill Billie hutje en het toilet was ook buiten in een blokhutje (heel netjes overigens) maar binnen een prima broodje gegeten en je kon kiezen uit wel 20 soorten losse thee. We zijn hier gestopt omdat ik erg wagenziek werd van al het gekronkel van de wegen en de grote hoogte verschillen.

 Via Big Sur zijn we naar Carmel gereden waar we de beroemde 17 mile Drive hebben gereden. 17 mijl door een dure woonwijk en langs de kust met 20 punten met alweer schittterend uitzichten. Adembenemend mooi en de mensen die daar wonen in absurd mooie en grote woningen moeten wel schatrijk zijn om daar te kunnen wonen.  Nee hoor we zijn helemaal niet jalours, maar vonden dat we maar iemand daar moesten zoeken die misschien wel een vakantiehuis-ruil met ons wilde doen, wij in hun villa en zij in een caracteristic Dutch little "farm-house" with free use of the bycicles in the garage, to cycle to the zoo in Emmen. We gooien zelfs een paar vrijkaartjes voor de dierentuin bij het 'ruil-pakket' in, we zijn niet kinderachtig.

Point Joe

Lone Cyprus

Het werd al avond toen we de 17 mile drive uitkwamen en hebben toen mevrouw van de Tom Tom de weg naar ons hotel in San Fransisco laten wijzen, de kortste route graag mevrouw. Er moest nog zeker 125 kilometer worden gereden en dat heb ik geweten! Ik had niet begrepen dat we zo hoog zaten. Via Santa Cruz naar San Jose en Oakland naar San Fransisco, waar we echt kilometers bergafwaards hebben geslingerd, waarbij we al slingerend hooguit 45 mile mochten rijden, maar vaak ook niet meer dan 30, dat is dan ongeveer 45-50 kilometer per uur. Er leek geen einde aan te komen. Onderweg nog in een file, om uiteindelijk om ongeveer half acht bij ons hotel (Larkspur Hotel) aan te komen. Jeanette gaat gauw naar binnen om te vragen waar wij kunnen parkeren, en komt met een behulpzame aziatisch mannetje naar buiten die onze koffers naar binnen sleept. Wij rijden nog een blokkie om, om de auto in de veel te  dure parkeergarage te laten parkeren, maar we zijn te moe om verder te zoeken naar iets goedkopers, dat zien we morgen dan wel weer.

Het hotel is prachtig en heel fijn in het centrum van de stad gelegen. Het wordt gerund door aziatische mensen die zeer behulpzaam en aardig zijn. Al voordat we incheckten had de 'portier" van de koffers al aan de balie doorgegeven dat we 2 dames waren en toen hebben ze de gereserveerde kamer met de kingsize bed gauw omgezet in een kamer met 2 kingsize bedden. 

We hebben onze dag afgesloten met een snelle hap bij de naast gelegen Lori's Diner, helemaal in de jaren 60 stijl ingericht, schitterend gewoon. Ja de dag gestart en de dag afgesloten in een Diner, amerikaanser kun je het niet krijgen.  

Jeanette ligt al op 1 oor, en ik ga  met douchen en kruip er ook lekker in. We mogen van onszelf uitslapen tot negen uur. Het is nu 23 uur, dus voor ons doen al laat, maar ik wilde jullie onze geweldige dag niet onthouden. Morgen is San Fransisco aan de beurt, we melden ons gauw weer!!