De Dames Reiziger: Moederdag, geocache dag

Moederdag met een zonnetje! Louise is met famillie gezellig aan het brunchen en ik besluit na wat noodzakelijke werkzaamheden voor de baas even een rondje te fietsen. Als de laptop toch aan is dan maar even kijken of er op fietsafstand nog een cacheje te pakken is. Warempel ik kan er meteen een leuk tochtje van maken. Eerst richting Nieuw-Amsterdam, op weg naar al een leuke weten te vinden. Dan door de weilanden naar Wilhelmsoord waar de cache Kedeng, Kedeng erg open en bloot lag. Omdat er redelijk wat volk voorbij kwam op de fiets, in de auto en jawel op skeelers eerst maar eens onopvallend op het picknickbankje gaan zitten een slokje water nuttigen. Toen iedereen eindelijk uit het zicht was op de knietjes, cache pakken, loggen en heel goed wegstoppen. Net als ik weer op de knietjes de cache aan het verstoppen ben komt er met geweld een trein voorbij. Nu maar hopen dat niemand iets heeft gezien.....cq doorheeft. Waarschijnlijk hebben de reizigers gedacht; wat ligt die mevrouw daar in haar kiwi groene jas toch te doen onder de picknickbank. Tja voor u een vraag voor mij een weet.

Ik fiets weer verder via verschillende woonwijken richting Noordbargerbos waar een prachtig waterwin gebied ligt. Jee zo dicht bij huis en zo mooi en rustig. Fietsen is er even niet meer bij. Met de fiets aan de hand verder lopen. Een dame steekt verschrikt het pad over. Ze laat me weten met bloemen en takken in de hand dat wat ze aan het doen is niet mag. Nou ik zal het niet verder vertellen hoor. Wel zielig voor de moeder die dit bosje bloemen in onvangst mag nemen. Zag er erg goedkoop en treurig uit. De cache weet ik snel te vinden en er zitten maar liefst 3 TB's in. Heerlijk is dat. Kunnen we weer wat rond gaan verstoppen. Het is wel duidelijk dat ik lang niet meer eeen tochtje gefietst heb want ik heb her en der inmiddels wat pijntjes maar het voelt ook wel weer lekker.

Bijna bij huis ligt nog een Op Fietse Cache. Louise en ik hebben al eens een poging gedaan om deze te scoren alleen toen was het al schemer en lastig te zien allemaal. Helaas lukt het me deze keer ook niet. Ik heb het vermoeden dat ik op de brug laag moet zoeken en waarschijnlijk op de buik moet liggen en goed voelen. Hmmm,.... steeds komen er weer mensen langs. Te voet, op de fiets, op de motor, in de auto, te paard, dan weer honden... Kortom, dit gaat hem niet worden. 2e zoekpoging dus mislukt. Het kan zo maar zijn dat deze op het frustie lijstje gaat komen. Bij thuiskomst is het eten met z'n allen en dan toch nog even als de dames reiziger samen even cachen. We hebben rondje Oosterhesselen nog niet helemaal af en er liggen er nog een aantal tussen door.Zoals bv het TB hotel. Daar halen we nog 2 TB's uit zodat we die ook weer wat verder op weg kunnen helpen. Dit doen we even met de auto dus dat is bijvoorbaat al een avontuur in Drenthe. Het gaat een poosje goed tot de laatste cache. Het asfalt is weer eens op in het mooi Drenthe dus over zandpad verder. Ai wat is dat toch pijnlijk. Net woensdag door de wasstraat geweest voor € 9,50 en kijk nu. Bijna geen zicht meer door de achterruit.... kan wel janken maar ja je hebt alles over voor een cache nietwaar. Rond 22.00 uur is het stoppen geblazen want het is te donker voor zoek werk. We gaan proberen de gang er weer goed in te houden. Zou toch leuk zijn om dit jaar de 500 te halen!