Ondanks een drukke Make a Card Day bleken we toch nog energie te hebben om even te gaan geocachen na het eten. Geen lange wandelingen maar direct met de auto richting cache. De eerste cache is de kartonnen kerk. De grote steen is duidelijk zichtbaar en er loopt een duidelijk cache paadje en er lig heeeeeel duidelijk een kleine steen. Even optillen en bingo. Ai, de grote koker zit wel vol met torretjes en oorwurmpjes. De logkoker is geheel vrij van ongediertje. Zo dit was een supersnelle, nu op naar nummer 2 de Gasbol. Om daar te komen is het wel ruig terrein rijden maar ach ik ben dat inmiddels in Drenthe wel gewend.........Waar we moeten zoeken is wel een dumpplaats van afval. Autobanden, lege jeneverfles, blikjes, plastic etc. Er liggen her en der wat zware stenen maar niets daaronder. Er is wel een gat dus dat maar eens proberen. Deksel optillen en.............. helaas ook niet. Hmmm, maar wat is dat daar in die..... bingo. In het doosje zit helaas geen Travel Bug maar we kunnen er wel een in stoppen. Het is de Draak geworden die we enige tijd geleden al hadden gevonden. Dan gaan we door naar de Zie Zoo Nano. Deze hebben we als eens getracht te vinden en dat is dus niet gelukt, bij thuiskomst bleek dan ook dat hij tijdelijk weg was en weer opnieuw verstopt zou gaan worden. Nu konden we met nieuwe coördinaten in de herkansing. Deze cache ligt voor de dierentuin en dus op een superdruk punt. Als wij arriveren is het even voor 9 uur op zaterdagavond. Niet zo druk dus maar toch wel wat volk. De hint is; durf te voelen. O jee, dat zal dan wel ergens laag zitten uit het zicht. De gps stuurt ons naar een hoog gevaarte en wij op de hurken en laag voelen. Het is een nano dus super klein. Ja jee moeten we nu alle schroeven in dit gevaarte gaan betasten? Dan zijn we nog wel een tijdje onderweg. Zo nu en dan even de zoektocht onderbreken omdat er mensen dichtbij komen. Dan maar heel interessant de info op dit gevaarte lezen of een olifantje op de achtergrond fotograferen. We zijn er wel achter dat alleen voelen ons niet verder helpt. Ik ben er helemaal klaar mee geef de camera aan Louise en laat mijn flexibele lijf geheel op de straatstenen rusten. Natuurlijk komt er dan volk langs. 2 jongens op de fiets hoor je dan al lachen en zeggen; wat doen die daar toch? Helaas brengt de eerste ligzoekactie ons niets. Weer omhoog, kraak, piep, oeh, aaaaah. Ja het staat weer rechtop. 2 stappen om het gevaarte en......flexibel weer plat op de rug. Voelen en goed kijken en warempel. Een wel heel ienie mienie piepklein zwart nanootje. En opstaan gaat nu met dezelfde kraak en piep maar zonder oeh en aaaaaaaah. Die zijn nu vervangen door, yes hebbes! Logboekje uitrollen, naam er in en weer oprollen en er in prutsen en dan komt de zwaarste truc,... het ongezien terugplaatsen. Dat gaat even duren want natuurlijk komt er weer van alles langs. Dan maar weer een olifantje fotograferen. Binnen enkele minuten zie ik toch kans om zonder het uitstoten van oerkreten ongezien op de rug te liggen en weer de nano op zijn vertrouwde plek terug te plaatsen.We sluiten onze cache avond af met een wandelingetje door het centrum waar allemaal kunst olifanten staan. Deze olifanten zijn door kunstenaars beschildert. Ze zullen na enige tijd in Emmen geveild gaan worden door Christies en de opbrengst zal gaan naar een stichting die zich bezig houdt met de bescherming van de olifant. Mocht je in de buurt zijn loop dan eens langs deze prachtige kunstwerken het is echt de moeite waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten