Berkley

Vanmorgen een beetje kalm begonnen, want Jeanette is al dagen snot verkouden, maar gisteren en vandaag is ze begonnen met hoesten en voelt zich niet zo goed. We werden overigens om 7 uur al wakker gebeld door iemand die het tijdsverschil niet goed had berekend. Nog even blijven liggen in de overigens heerlijke bedden, maar om half negen ben ik maar onder de douche gesprongen. Jeanette doet het nog wat kalmpjes aan en ik hannes nog wat met de computer, want we hebben opeens geen verbinding meer. De frontdesk doet erg hun best voor ons, zowieso ontzettend vriendelijk en behulpzaam personeel hier in het hotel, en nu werkt alles weer naar behoren. Ja wat moeten wij zonder internet he? Dan horen jullie opeens niets meer van ons.

Ons ontbijt maar weer in de diner hiernaast, waar je gelukkig ook gewoon een bagel met creamcheese kunt bestellen, want al die eieren, pancakes enz is niet goed voor een mens nietwaar. We laten ons graag nog 3 keer van die enorme mokken koffie gratis bijschenken, we zijn tenslotte nederlanders en het smaakt ons goed. Hierbij nog een paar foto's van de diner in z'n geheel.

 Toen te voet op weg naar Hertz die hier om de hoek ook een dependence heeft om te vragen of het goed is dat we vanavond de auto hier afleveren ipv op het vliegveld, want na vandaag denken we de auto niet meer nodig te hebben, alles is hier te voet of met de tram te doen en dan laten we ons voor het bedrag wat we met de parkeergarage en de dagen mindering op de huur lekker zaterdag met een taxi naar het vliegveld brengen. Ja hoor, dat kon, geen enkel probleem. Nou da's fijn geregeld, wij halen dan de auto uit de parkeergarage en gaan opweg naar ons doel van vandaag, het plaatsje Berkley zo'n 16 km ten noorden van San Fransisco te bereiken via de Bay Brigde. Daar zou een hele grote scrapbookwinkel zitten en we zagen dat er nog een stempelwinkel zou zijn, dus die pikken we toch mooi even mee.
Prima tocht over de Bay Brigde, helaas geen vergezichten daar er een hoge railing is, waar niet overheen te kijken  valt. De stempelwinkel blijkt echter alleen een kantoorstempelwinkel te zijn dus we rijden gauw door naar de 4th street om daar vlak naast het pand van Scrapbook Territory te parkeren. Jeanette moet ernstig nodig naar de wc en de restroom  inside is voor employees only. Hmm, is het bij Art Journey toch mooi anders geregeld, mag je als klant gewoon plassen en tegenwoordig ook al in een heerlijk verwarmd toilet. Jullie zijn toch wel verwend hoor, ha, ha.
Maar goed, we gaan dus eerst maar een restaurant opzoeken en die zijn er genoeg op de gezellige 4th street. Maar net terwijl wij een leuke koffietent willen in gaan worden we door een "dakloze?" aangesproken, nee hij wilde geen geld maar had zo'n honger, of wij geen eten voor hem wilden kopen. Ik zei: kom maar mee, want geld geven, ja waar besteden ze het aan? Maar eten kan hij van me krijgen. Maar gelijk dat ik met hem opliep kreeg ik al een beetje argwaan, mijnheer wist precies waar hij heen wilde, nee niet deze maar de zaak daar verder op, een soort van "delicatesse" zaak waar je ook broodjes en salades kon kopen. Hij wilde nl een salade. Arme Jeanette staat nog buiten haar plas op te houden, wist ik veel, ik denk ze zoekt wel een toilet op. Goed gekke Henkie (also known as Louise) staat daar voor de salades, zegt opeens een vrouwtje tegen de "dakloze", ik heb hier een salade voor je hoor! Had hij het ook al aan iemand anders gevraagd en die had hem niet meegenomen zoals ik maar was al wat gaan kopen om het bij hem af te leveren. Ik nog, nou ja dan heb je wat je hebben wilt toch? Nee, hij wou van mij wel een broodje, salami en kaas graag. Ja ik hoor jullie al grinniken, maar zeg nou eens nee, dat doe je ook niet. Ik voelde me de hele week al zo rot als je al die arme mensen hier overal zit zitten en liggen. Dus ik zeg tegen het meisje achter de balie, geef hem maar een broodje, ik ga er niet op wachten en dan betaal ik het alvast bij de kassa. Ik krijg een stickertje mee om af te rekenen en bij het voorbijgaan aan de man met de salade mevrouw hoor ik haar nog zeggen: ik heb je ook nog lekkere olijven erbij gekocht hoor, ze zitten in de zak. Hmmm, ik weet het niet, straks gaat hij naar huis en zegt tegen z'n vrouw: heb weer lekker gelunched op kosten van die gekke touristen. Maar ja, dat is mijn probleem niet, ik wilde deze keer hier niet aan voorbij gaan, al lijkt het achteraf misschien geen zuivere koffie. Bij de kassa moest de cassiere ook nog weten of het een warm of koud broodje was, ja dat wist ik niet en kon me niet schelen ook, ik wilde weg, Jeanette moest nog plassen enz. Blijkt dat over warme broodjes nog tax berekend wordt en over koude niet. Hmmm, hoe was het ook alweer? Het leuke van vakantie is dat het anders is als thuis!

Na ons kopje warme thee en Jeanettes enorme blaaslozing weer opweg naar Scrapbook Territory, een enorme winkel, zeer gesorteerd in scrapbook materialen en stempels. De winkel was zeer compleet, erg groot zoals gezegd maar niet echt gezellig of warm ingericht. De eigenaresse was ook net terug van de CHA en liet mooie werkstukken van haar workshops daar zien. We gaan echter zonder iets te kopen er weer uit, ik heb immers zelf een winkel vol thuis in Sleen en we kunnen maar weinig extra's mee terug nemen in de koffers.
We hebben verder heel gezellig nog andere winkels bekeken waaronder 2 winkels vol papier, een winkel met calligraphy en stationairy, 2 boekenwinkels enz. enz.
Ik heb nog een sandwich gegeten maar Jeanette houdt het maar bij thee en begint er steeds vermoeider uit te zien en wil overal ook graag gaan zitten. We besluiten dan ook om rond half vier weer richting San Fransisco te rijden, rijden nog verkeerd en komen over een heel ander brug weer terug, geen idee hoe die heet en het kostte ook nog 9 dollar tol.
San Fransisco was weer zeer druk bij binnenkomst en het kost ons even tijd om de Hertz weer terug te vinden, want we wisten wel de straatnaam maar niet het huisnummer en de straten zijn hier zeer lang kan ik je vertellen. Maar goed, het koste wat moeite, maar we vonden het en ik reed de auto naar binnen, alles uit de auto gepakt en naar boven naar het kantoor.
Zo zei de jongeman achter de balie: u zou deze auto toch oorspronkelijk weer terugbrengen op het vliegveld? Jazeker, dat klopt, maar we zijn hier vanmorgen geweest en uw collega zei  dat dit wel kon. Welke collega was dat? Ja die mevrouw die daar rechts zat, we hadden geen naam gevraagd. Nou dat kon allemaal wel maar dan moesten we 300 dollar bijbetalen!!! Duhhh, dat waren we natuurlijk  niet van plan, wij dachten dat we zelfs geld terugkregen! Voor 16 dagen huur betaal je 230 dollar, maar wil je een auto 5 kilometer bij je oorspronkelijke aflever adres afleveren, betaal je 300 dollar extra, dat staat in je contract. Hmmm, gaan we mooi niet doen natuurlijk en we halen de RV weer uit de garage en gaan lekker terug naar de parkeergarage. Ja als je die terug kunt vinden!  ik zal jullie de details maar besparen, maar omdat we niet meer wisten welk nummer ons hotel had in Sutterstreet en maar een (veel te hoge) nummer hebben ingetoetst in de tom tom, omdat alles hier 1 richting straat was, omdat het heel erg druk was, omdat Jeanette niet haar heldere zelf was, koste ons  deze zoekerij zeker een uur extra en dat voor een paar blokjes om. Ik hou het er maar op dat we zeer opgelucht waren toen de auto goed en wel weer in de parkeergarage stond en die halen we er niet weer uit voordat we zaterdag richting vliegveld gaan.

heel veel lint in de scrapbook winkel, wou dat ik zo'n wand in de winkel had!

We waren rond 18 uur terug  in het hotel waar Jeanette meteen het bed is ingedoken, de meest rechtse op het plaatje hieronder, en ze ligt nu diep in dromenland. Ik ga straks hiertegenover bij Wallgreens (officieel een apotheek, maar ze verkopen echt van alles) die 24 uur per dag open is nog wel een salade en broodje halen en duik met een boek mijn bed in, ook heerlijk. Morgen hoop ik dat Jeanette weer wat beter is zodat we San Fransisco nu te voet en met de tram en misschien zelfs met de fiets kunnen gaan verkennen. Wordt vervolgd.........