Het is tijd om verder te reizen. Vannacht is de regen met bakken naar beneden gekomen. Helaas is het bij het opstaan nog altijd erg nat. We besluiten dan ook om door te rijden en niet nog een dag te blijven om te wandelen. We starten de dag met een cache die verborgen ligt op een begraafplaats net buiten Blackheath. De route gaat via een prachtige slingerweg naar Lithgow en door naar Bell. Archie de huismeester van de Motor Inn in Blackheath liet ons weten vooral met de ramen open te rijden in Bell zodat we het geluid van de Bell birds kunnen horen. Een piep geluid. Ondanks de regen toch maar even de raampjes open. Hmmm, we horen veel lawaai van de regen en de wind en de tegemoet komende auto's maar niets van een piepgeluid. Archie heeft ons vast in de maling genomen. Maakt niet uit want de rit is op zich al een geweldig gebeuren met of zonder vogel piep geluid. We hebben alle soorten weer doorgemaakt, regen, mist, wind, zon en onweer en dat over slechts een kleine 200 kilometer. Onderweg proberen we nog wat te cachen maar het zit ons niet echt mee. We hebben nog eenmaal beet maar dat is het dan ook wel. Beetje frustiedag wat cachen betreft maar voor de rest alleen maar genieten. Op een gegeven moment horen we een raar geluid. Is er iets met de auto? Is het de auto voor ons? Even de raampje open. Aha,... de Bell birds piepen er flink op los. We horen ze goed maar zien echter niets. Moeten we maar eens googlen om te zien how they look like.Rond het middaguur stoppen we in Bilpin. Een gehucht van een paar huizen en een restaurant, The Apple Bar. We genieten daar van een voortreffelijke lunch met lamsvlees. We hebben er wel ruim een uur op zitten wachten maar goed het is het wachten waard geweest. We kunnen zeggen dat we in een toprestaurant gegeten hebben, ze hebben maar liefst 3 jaar achtereen een vermelding gekregen in de Good Food Guide dus je snapt het al..... de prijs was er ook naar. Ach je moet alles een keer meegemaakt hebben in je leven nietwaar. Gaan we nu gewoon een aantal dagen bij McDonalds eten. We slingeren nog een paar uur door en jawel hoor Louise krijgt voor het eerst een kangeroo in het wild te zien. Beetje jammer, its a dead one! We dalen na enige tijd af en vanaf Windsor nemen we Route 15 een senic route naar Wisemans Ferry. Geweldig zicht op de rivier en jawel opeens staan we voor een veer. En gratis veerpont zet je over en vandaar gaat de Route 15 verder naar het noorden. Het is echt Louise haar lucky day want jawel ze kijgt ook nog een Wallibie in het wild te zien. Oeps ook deze ligt midden op de weg op de rug met de ppotjes omhoog. Zo dood als een pier. Louise probeert het beestje te omzeilen en kiest daarvoor de greppel. Niet geheel handig maar gelukkig weten we op de weg te blijven en geef ik Louise het wijze advies, het beestje is al dood dus als je moet kiezen tussen van de weg afraken of over een dode Wallibie rijden dan adviseer ik je vooral dat laatste te doen. Omdat wij richting kust moeten besluiten we af te stappen van deze route en door te reizen naar Gosford. Onderweg proberen we contact te krijgen met Rachel Greig van Darkroom Door. Dat gaat niet zo makkelijk want Rachel probeert ons ook te bereiken maar in de middle of nowhwere hebben we geen bereik. Uiteindelijk lukt het toch en omdat we geen Tomtom hebben moet Rachel ons een beetje richting Bateau Bay loodsen. Gelukkig hebben we een goede wegenkaart waar we goed mee uit de voeten kunnen. We spreken af bij Shelly Beach waar Rachel ons op zal pikken. Rond 19.00 uur zien, horen en ruiken we de zee. Als we de auto parkeren krijg ik al direct een....surfboy in het zicht. Hmmm, zal geen gek verblijf zijn hier. Een minuut of 10 later komt Rachel met haar dochter Zoe aan. Een leuk weerzien. We worden hartelijk welkom geheten door man Stewart en zoon Ethan. Na een rondleiding door het prachtige huis krijgen we een heerlijk avondmaal voorgezet. Na een gezellige avond babbelen is het tijd om naar bed te gaan. Morgen wat cachen hierin de buurt, de boel verkennen en een kijkje te nemen in het bedrijf van Rachel en Stewart.
mooi man
BeantwoordenVerwijderenGeweldig, ik heb net jullie avonturen tot nu toe gelezen en ben echt wel een beetje jalours hoor. Geweldig wat jullie mee maken. Geniet er van, doe voorzichtig en nog heel veel plezier. Ik volg jullie op de voet, blijf met louise meehopen op levende walibi's is toch net wat gezelliger!!!
BeantwoordenVerwijderenwat een heerlijke vakantie verhalen. Ik krijg er zelf ook weer zin in om op avontuur te gaan. Kan me nu toch niet meer voorstellen dat ik daar langs de kust gefietst heb in 1993
BeantwoordenVerwijderengeniet van jullie verslagen
Groetjes /syl