Trip down memory lane

Toen ik anderhalf jaar oud was zijn mijn ouders ge-emigreerd naar Australie. In 1967 zijn ze samen met mij en mijn zusje tegen de zin van mijn moeder weer naar Nederland teruggekeerd en heeft mijn moeder altijd heimwee gehouden naar "haar land" waar ook nog haar zuster en broer woonden. Na het overlijden van mijn vader zo''n dik 21 jaar geleden is mama verschillende keren teruggeweest, ook een keer met mijn zus, maar zij en ik zijn nooit weer samen hier geweest. Omdat dit ws haar laatste reis naar dit land zal zijn,  het valt haar erg zwaar gezien haar leeftijd en de gebreken die daar mee samen gaan, zijn we nu samen hier en vandaag was de dag waar we alle "oude" plekjes gingen bezoeken.

Om 11 uur de auto uit de garage van het hotel gereden en dwars door het zeer drukke verkeer Melbourne uitgereden daar wij naar Parkdale een subburb van Melbourne gingen, want daar hebben we het langst en het laatst gewoond. Na dik een half uur en 25 km reden we de Boothstreet binnen, en ik vond alles precies zo als ik het mij herinnerde, al waren de bomen vanzelfsprekend wel groter. Ons huis stond er nog net zo, al was het behoorlijk verwaarloosd, iets waar mijn moeder minder goed mee overweg kon, want ze was altijd zo trots op alles.

39 Boothstreet, Parkdale, Melbourne

mama bekjkt de "schade" van het eens zo'n net huis. Jammer hoor, verzucht ze.



Hoofdgebouw met veranda van de Parkdale Primary School



Toen door naar mijn oude school die aan de Nepean Highway staat, een straat die 3-4 breder en zeker drukker was dan 45 jaar geleden. Het hoofdgebouw stond er nog maar de rest van de school was afgebroken en er stond een spiksplinternieuwe school op die volgende week als de scholen weer  beginnen in gebruik wordt genomen. Ik weet het is kinderachtig maar nu was ik teleurgesteld, ik heb zulke fijne herinneringen aan deze school en vond er weinig van terug. Logisch na zoveel jaar, maar toch.

7 North Road, Brighton

Skyline van Melbourne

Na een lekkere lunch in de buurt waar mama altijd boodschappen deed en een cache gevonden bij de Parkdale Libary waar mama en ik vaak kwamen zijn we doorgereden naar Brighton waar mijn tante Josee in bovenstaande huis woonde aan de Northroad, zo'n 250 meter verwijderd van bovenstaande uitzicht op de skyline van Melbourne. Toegegeven, het huis is opnieuw gebouwd, maar het oude huis had dezelfde stijl en uitstraling, je snapt dat oom en tante behoorlijk welgesteld waren. Mama en ik hebben hier behoorlijk wat voetstappen staan en het was geweldig om het weer te zien al is hier ook behoorlijk wat veranderd.

Victoria, the place to be.

onze vervoermiddel hier in Melbourne een onvervalste Holden, een Australische auto. Het links rijden heb ik volledig onder de knie, rotondes, rare hoeken afslaan vanwege de tram ( rare regel hier in Melbourne dat je links moet uitvoegen en dan een haakse bocht naar rechts moet maken als je rechts wilt afslaan over een trambaan), ik draai er mijn hand niet voor om. Straks is het oppassen in Nederland. Moet ik weer rechts leren rijden.

In Brighton nog even verder het strand op om de beroemde strandhuisjes te bezoeken. Zijn ze niet schattig en kleurrijk? De liefhebbers van de Darkroom Door stempels herkennen misschien de standhuisjes? De foto van Rachel is hier nl. gemaakt.

Even poseren in het zonnetje, vandaag 33 graden!

Boothstreet, alleen de bomen zijn groter!

Moe maar voldaan kwamen we rond 19 uur terug bij het hotel. Het was een heerlijke dag, een dag om lang te onthouden en ik ben blij dat mama en ik dit samen hebben mogen beleven. Morgen onze laatste dag hier in Melbourne want maandag vliegen weer terug naar huis!