Geo (Art) Journey weekend

Zoals altijd bruist het bij Louise altijd van de ideetjes en plannen. Tja en als je daar dan nog een survival guy als Ronald aan toe gaat voegen krijg je al snel een plan de campagne en heb je voor je het weet een Geo Cache Art Journey Weekend. Jawel wandelen, cachen en stempelen tegelijk. Nou ja tegelijk,.... eerst wandelen en cachen en dan afsluiten met stempelen. Afgelopen weekend was het dan zover. Na een tijdrovende voorbereiding was het dan tijd voor de try out. Gelukkig waren er mensen die deze try out echt aan durfde. Op zaterdag moest iedereen zich om half 10 melden bij de boswachterij in de bossen van Schoonloo bij de Iberenplas. De deelnemers werden verrast met een lift in een echte legertruck.De rit gaat over een breed zandpad naar veld 1 waar een heus legerkamp opgesteld staat. De rit was pretty bumpy maar wie wil dit nu missen. Wanneer kijg je nu de kans om in een legervoertuig te zitten. Aangekomen bij het kamp is het kennismaken met alle deelnemers. Het zonnetje schijnt dus eerst maar eens koffie en cake en een briefing van Louise. Wel handig als je weet wat cachen is en hoe de gps werkt.

We starten met een proefrondje zodat iedereen een beetje doorkrijgt wat cachen is en hoe je moet omgaan met de gps. We starten in 3 teams. De truck bengt ons ergens op een mooi plekje in het bos en there we go. Zo nu en dan kom je een van de teams tegen maar je moet het toch allemaal zelf uitvogelen. Helaas krijgen we even een mega regenbui met hagelstenen over ons heen maar het dichte bladerdak geeft voldoende bescherming. Echt nat worden we niet. Na iets van anderhalf uur komt iedreen veilig en compleet terug bij de truck. Dan is het een kwestie van inladen en terug schudden naar het kamp. Omdat het nog altijd niet droog is zullen we de lunch moeten nuttigen in de tent. Geen probleem want die is groot genoeg en het is nog gezellig knus ook. Iedereen laat zich de groentesoep met ballen, gemaakt door Hillie smaken. Als ik de broden zie dan denk ik wie komen er nog meer eten, maar aan het einde van de lunch is er niet veel meer van over. Ja van buitenlucht en beweging krijg je honger.

Na de lunch gaat de echte cache tocht van start. Tussen de teams zit 15 minuten. Op deze manier kan iedereen op zijn gemak de puzzels oplossen met nogal wat rekenwerk en heeft iedereen genoeg tijd om naar de caches en tussencaches te zoeken. Na slechts een halfuurtje blijkt de gps van team 3 niet juist te werken. Even een snel belletje naar team 2 en jawel team 2 en 3 worden nu 1 team. En ik moet zeggen een heel gezellig team waar ikzelf onderdeel van uit mag maken. De sfeer is goed, het rekenen blijkt niet voor iedereen weggelegd te zijn en ook zoeken gaat niet altjid van een leiendakje. Maar dat ales mag de pret niet drukken. De bedoeling is dat we de caches wel vinden want daarin zitten items die we morgen nodig hebben bij de workshop. Het bos waar we wandelen is werkelijk prachtig. Gelukkig s het de hele middag droog en zonnig waardoor de omgeving er nog mooier uit ziet. Team 2 en 3 zijn niet echt de tempotijgers maar ach plezier hebben we wel. Hier even een impressie van deze 2 teams.

Teamspirit is nog altijd high zelfs na 4 uur lopen en zoeken.

Het is zo nu en dan flink puzzelen en rekenen om de volgende coordinaten te pakken te krijgen.

Hebbes. Sommige verstop plaatsen zijn wel heel bijzonder. Hier volgen er nog een aantal met de inhoud van de caches.

Genoeg caches, ook even stilstaan bij deze prachtige omgeving.

Team 1 is al lang terug in het kamp maar zoals ik hierboven al schreef team 2 zijn geen tempotijgers maar genieten volopen komen uiteindelijk veilig en wel in het kamp aan waar het gezellig BBQ-en is met zijn allen.

Nadat de buiken vol zijn gaat iedereen richting bed. Voor de een is dat de tent voor de ander een B&B in Sleen of gewoon in eigen bed thuis. De tweede dag van dit Geo (Art) Journey weekend wordt in beslag genomen door een workshop in het pand van Art Journey. Ook deze dag is super gezellig en prima tot in de puntjes verzorgd. Koffie, thee een proeverij van heerlijke taartjes etc. van Taart van Toen. Kortom weer een en al verwennerij. Wil je meer weten en zien van deze dag kijk dan op mijn blog World of Art. http://jeanetteblok.wordpress.com/

Weer thuis

Ja hoor de dames reiziger zijn weer thuis in Sleen. Gisterenavond om 22.45 uur reden we moe maar voldaan de oprit op. Jeanette heeft jullie de hele week op de hoogte gehouden van onze trip en dus rest mij alleen een soort van afsluiting en terugblik. Het was een heerlijke week in Helsinki, maar helaas een paar dagen te kort. We waren er natuurlijk in eerste instantie voor de beurs. Een heel gezellige beurs, maar door het te mooie weer iets minder bezoekers dan men had gehoopt maar de bezoekers die er wel waren hadden veel belangstelling voor het stempelen. Ook hebben we veel lol gehad met de collega's Linda van Lost Coast Design en Ank en Fred de Back van Stampingback. De locatie was prachtig en de organisatie prima geregeld, petje af! Al met al een geslaagde beurs en wie weet gaan we volgend jaar weer.
Na de beurs bleven er maar zo'n twee volle dagen over om Helsinki en omgeving te verkennen en dat is natuurlijk veel te kort. Een prachtige stad, een heel mooi land, echt een aanrader. Jeanette en ik hebben bijna alles lopend gedaan, en dat is heel goed te doen daar het centrum van Helsinki niet zo mega groot is.
In tegenstelling wat er steeds werd gemeld in Nederland vonden wij het geen extreem duur land. Het eten, de kleding enz. is even duur als in Nederland. Openbaar vervoer is erg goedkoop. Alleen alcohol is wel extreem duur, maar ja, ik drink niet dus daar had ik geen last van.
De mensen zijn erg vriendelijk, erg behulpzaam en ze spreken bijna allemaal uitstekend engels. Dat is maar goed ook want het Fins is een voor ons onverstaanbare taal, en ook het lezen is bijna niet te doen.  Alles is wel twee-talig aangegeven, eerst in het Fins, dan in het Zweeds en soms ook nog eens in het Engels. Goed te doen dus daar het Zweeds een taal is die dichter bij ons eigen taal staat.
Wij hebben genoten en ik laat jullie hieronder nog een paar foto's zien om dit met jullie te delen. Alle foto's zijn door Jeanette gemaakt overigens. Wij gaan morgen weer over tot de orde van de dag. Bedankt voor het meelezen!

Geocachen, Seurasaari en de rest

Na een korte nachtrust op tijd naar het ontbijt. Vandaag staat geocachen op het programma. Om half 9 staan we met de gps buiten het hotel. De eerste die we gaan zoeken moet in de buurt van het hotel liggen. De gps gaat wat heen en weer en wijst ons niet goed de weg. Louise heeft een helder moment, de batterijen,.... o ja die zijn waarschijnlijk in the plane helemaal leeggelopen. Even nieuwe er in en jawel de gps helpt ons de goede weg op. De eerste cache vertelt een gost story. We zitten goed want de gps wijst tegenover een verkleedwinkel waar in de etalage o.a bottenmannetjes en andere spooky figuren hangen. De hint Gentleman raises his hat zegt ons werkelijk niets. We kijken goed, zoeken, voelen, schuiven met de voet gras, aarde en boomschors zo onopvallend mogelijk weg maar noppes, nada. De aanwijzingen van onze voorgangers is voor ons acrabadacra, dat is namelijk in het fins en daar is werkelijk niets van te maken. Er komen 2 jonge dames voorbij lopen en die vragen wij om hulp. Zij vertalen het fins naar het engels en dat is perfect echter de inhoud brengt ons werkelijk,..... nergens. Louise blijft vooral de "hoedjes" voelen (aha,... de hint, hat....) en als ik net met de rug naar haar toe staat hoor ik een mega vreugde gil; IK HEB HEM!!!! Ja Louise nu weet de hele wijk Hakaniemi het hoor:) Maar natuurlijk zijn wij super blij met onze eerste echte buitenlandse cache.

Op naar nummer 2. Ai, onderweg een bui regen. Gelukkig kunnen we even schuilen onder een boom. Ja met recht even want opeens gaat het zo hard dat we onder die boom ook nat gaan worden. Samen met 3 jongens glijden en schuiven wij met lichte broeken over een muur (ja nu zijn de broeken niet licht meer aan de billen ziijde) om onder een dikke boom te schuilen. We doen nu met z'n vijven aan tree hugging. Maar ook daar komen de druppels iets te veel door het blader dak. Een van de jongens sprint naar een andere boom en wij,... wij ook. Na enkele seconden is het weer droog en zijn wij goed nat. We laten ons niet kennen het is niet koud dus op naar cache 2. Deze ligt aan de achterkant van het station en is supersnel gevonden. Net als we willen loggen stopt er een trein en loopt er aardig wat volk. Ik denk wel dat we ongezien hebben kunnen loggen.

Yeah, cache nummer 2 is binnen! Bij de coffee house gaan we onzelf eerst tegoed doen aan lekkere koffie en kunnen we wat opdrogen. We willen er nog een doen in Kamppi dat net aan de ander kant van het centraal station ligt en een mega winkelgebied is. Maar eerst moeten we even naar Stockman, het warenhuis van Finland. Tja, dure kleding en het is verder net de Bijenkorf maar dat een graadje duurder. We zijn er snel uitgekeken. Ach ja, geen stempeltjes he. We komen snel bij de plaats waar de cache moet liggen. we blijken niet de enige op strooptocht te zijn. Een man met telefoon loopt ook te zoeken. We kunnen het niet vinden en hij ook niet. de oorzaak zit waarschijnlijk in het feit dat de brug waar hij "onder" zou moeten liggen is afgesloten. Hmm,... gaan we deze dan maar opgeven. Nou niet helemaal er komen mannen en vrouwen van de ppp (papierprikploeg) en zij lopen wel richting brug. Wij vragen even heel vriendelijk of we even naar de brug mogen om een cache te zoeken en jazeker mag dat. Wij blij maar een minuut of 10 later niet blij want,... niet gevonden. We moeten deze maar laten voor wat het is. We gaan samen met de mannen naar het eiland met het openlucht museum, Seurasaari. De mannen zullen met de auto gaan vanaf het hotel en wij gaan een bus avontuur aan vanaf het centrum. Lijn 24 gaat die kant op en de rit zal 15 minuten duren en kost slechts € 2,00 pp. We staan eerst een beetje onzeker langs de weg bij de bushalte met nummertje 24 erop. De vraag is, staan wij goed of niet en komt de bus wel of niet. na een aantal minuten komen er meer mensen en o wat voelen wij ons een stuk zekerde. De bus komt en wij komen veilig en wel aan bij Seurasaari en worden opgewacht door de mannen. De hele middag weten we ons te vermaken op het eiland dat prachtig is en een hele mooie wandeling op zal leveren. Wat helemaal leuk is zijn de eekhoorntjes die natuurlijk niets liever doen dan nootjes eten.

De tijd vliegt en we gaan weer richting centrum. Bij de haven onder aan de Uspenski cathedraal gaan we een hapje eten. Lekker en gezellig. Rond half 8 besluiten Louise en ik nog even richting Rock Church te lopen. We moeten door DE winkelstraten van Helsinki en het is nog een drukte van jewelste. Wat een bruisend gebeuren hier. Tja en dan denk je, jammer dat we morgen weer naar huis moeten want we hadden ons nog wel een aantal dagen kunnen vermaken. We hebben verschillende verhalen gelezen over de Rock Church van geweldig tot teleurstellend. Als we aankomen weten wij al wat wij er van vinden hoor. Zeer teleurstellend maar goed, we hebben het gezien, kunnen weer ergens over mee praten nietwaar. We hebben de plattegrond in de hand dus stippelen meteen even een route uit om terug te wandelen. We zijn weer volldig verbaasd waar we uit komen en hoe mooi het weer is. Door een park, langs een meer waar vele mensen wandelen en joggen,.... nog even via een hoge loopbrug over het sppor en we zijn weer bij ons bekende meertje achter het hotel waar het vorige week donderdagavond allemaal begon. Mooier kon deze korte stedentrip niet eindigen nietwaar. Morgen nog een paar uurtjes en dan weer terug naar Nederland. Wat zal de volgende trip gaan worden? In iedergeval zullen we in Nederland leuk blijven cachen en januari is de planning de USA.

Suomenlinna

Niets moet vandaag, alles mag. Eerst maar even een beetje uitslapen. Om 10.00 uur gaan we naar de 2e verdieping voor het ontbijt. Louise rukt aan de klapdeur maar geen beweging. Dan maar een duw poging. Weer geen beweging. Trekken, duwen, trekken, duwen,......grrrrrrrrr. Er komt een kleine dame aan die zegt dat het gesloten is. Gesloten? Maar mevrouw het is 10.00 uur. Nee zegt ze, het is 11.00 uur. Ik kijk verbaasd op de deur waar een briefje hangt met de ontbijttijden en daar staat echt 11.00 uur. Louise doet weer een poging. No it is 10 o'clock. No 11 roept de dame weer. Ik vrees dat de Finnen er weer een uurtje bij heb gedaan??? Er komt een echtpaar achter ons staan en gelukkig roept die dame ook het is 10.00. De ontbijtdames stormt naar de keuken en is binnen 2 tellen terug met het schaamrood op de wangen en tig keer roepen, sorry, sorry, sorry. Jos, die inmiddels al met Ben aan het ontbijt zit komt op alle lawaai af. Hij heeft al flink brood ingeslagen aan tafel omdat hij al door had dat de counter leeg begon te raken en bang was dat we niets meer zouden hebben. Ja de ontbijtdame is alles al aan het opruimen en schoon maken. Ze gaat dus driftig in de weer om weer brood neer te lekken, de messen en vorken weer in de bakken te doen en de rest van het voer aan te vullen. Gelukkig maar want er komen nog vele na ons. Na het ontbijt gaan Louise en ik lopend naar Market Square. Louise heeft de balans op gemaakt wat betreft de omzet op de beurs hier en zo kunnen we onderweg weer nieuwe business plannen maken. Geen Art Journey on the road maar,....Art Journey on the boat. Tja maar welke boot moeten we dan kiezen.

Keuze 1; gaat hard, maakt veel lawaai en zit geen dak op dus,.... gaat het niet worden.

Keuze 2; al iets beter, gaat nog altijd hard, zit wel een dak op maar de kleur zwart staat ons niet aan.

Keuze 3; ja ziet er aantrekkelijk uit maar is helaas niet te koop :)

Laten we maar gewoon op vaste grond blijven in het prachtige dorp Sleen waar iedereen ons weet te vinden nietwaar.

De mannen komen met de auto naar de markt en we stappen met z'n vieren op de boot naar het eiland Suomenlinna. Dit staat op de UNESCO lijst en mag je niet missen. Het fort kun je geheel rond lopen en je hebt prachtig uitzicht op de omgeving. Er zijn genoeg cafes, restaurants om even te rusten en wat te nuttigen. We kunnen ons prima vermaken.

Het weer is prachtig en er is veel te zien. Zo rond een uurtje of 6 nemen we de boot weer terug naar Helsinki vasteland. De markt is nog niet helemaal oppgeruimd en de viskraam staat er nog dus we kunnen ons tegoed doen aan een megabord met vis en aardappels. Een prima gezonde maaltijd. De mannen stappen in de auto op weg naar het hotel en wij lopen. Eerst nog even naar de Cathedraal. Die foto's zullen morgen op de blog te zien zijn. Best jammer dat we hier maar zo kort zijn want er is nog zoveel te zien. Vanavond maar weer plannen maken voor morgen want we willen er natuurlijk uithalen wat er in zit nietwaar.

2e beursdag

Zondag 8 augustus.

De 2e beursdag, eens kijken wat deze gaat brengen. Na een behoorlijk ontbijt lopen we samen met Linda langs het water richting de beurs. Het is weer heerlijk vochtig tropische warm. Iets waar ik de gehele dag last van heb. Opvliegers stijgen naar het hoofd alleen nu stijgt de warmte naar beneden over het hele lijf. Om 11.00 uur begint de beurs en net als in Nederland is de zondag ook de dag om man en kinderen mee te slepen naar een hobbybeurs. Zowel van de mannen als de kids hebben we geen last. Het aantal bezoekers loopt niet in de duizenden maar degene die bij de stand komen zijn of stempelaars of hebben veel belangstelling voor deze mooie hobby. We hebben zeker een aantal mensen aan het stempelen gekregen. Door de demo met Teykol kunnen we nu trots zeggen dat de Teykol flink de grenzen over gaat, eigenlijk net als de eigenaar van dit goedje. De demo van Louise gaat lekker, gelukkig spreekt men hier goed engels maar een aantal woorden kunnen we uit de onderlinge conversaties halen, bv Staz-on, Versafine en technieken. Knap he! Louise heeft me even naar een workshopje gestuurd dus het is een kwestie van de site goed in de gaten houden want er komt weer wat leuks aan. Op de beurs staat ook een boekenhandelaar en daar weten we prachtige boeken te scoren. Beetje teleurstellend voor jullie natuurlijk maar de boeken zijn helemaal voor onszelf dus niet voor de verkoop maar wie weet wat de toekomst gaat brengen. Ondanks dat ik de gelukkig eigenaar ben van rum 5000 stempels kan ik het niet laten om toch nog wat te kopen. Ja een verslaving ben je niet zo snel kwijt.

Louise en Linda van Lost Coast Design.

Buiten het beursgebouw zijn een aantal graffitti spuiters druk bezig. Een kleurrijke "bende".

Het is een bijzondere ervaring geworden deze beurs in Finland en dat is het! Om 18.00 uur worden de deuren gesloten en dat vinden wij niet erg want we hebben het wel even gehad. Door oa de warmte slaat de sloomheid behoorlijk toe. Het opruimen is snel gepiept en de sterke mannen komen de spullen halen en dan is het een kwestie van auto inladen. Louise en ik wandelen langs het water weer terug. Het is klam en nog altijd zo'n 27 graden. De mannen hebben inkopen gedaan zodat we achter het hotel in het park aan de waterkant lekker kunnen picknicken. Zo rond een uurtje of half 9 gaan we richting hotel eerst even een lekker douche nemen. Binnen enkele minuten wordt de lucht zwart, volgt de ene lichtflits na de andere en komt de regen met bakken naar beneden. Binnen no time zakt de temperatuur naar beneden tot 18 graden. Tijd om in de lobby koffie te drinken en een spelletje Boeren Bridge te spelen.

Askartelu

Vandaag is DE dag. De craftshow van Helsinki. Na een goede nachtrust een heerlijk ontbijt wandelen we samen met Linda van Lost Coast Design langs het water in een warm, zeg gerust heet, Helsinki naar de hal.

Wat kunnen we verwachten? Hmmm,..... niemand weet het. Al snel komen we erachter dat het goed warm is binnen en dan zijn er nog geen mensen. Afin, water zal ons redden nietwaar. Tijdens een snelle rondgang kom ik er al snel achter dan er weinig tot geen concurrentie te verwachten valt. Ik kan ook niet echt warm worden, cq koortsig worden van wat ik zie. Nou ja als de bezoekers dat maar wel worden. Louise gaat bij binnenkomst van de eerste bezoekers al helemaal los in de Teykol demo.

Zoals op vele ander beurzen vinden ze ook hier de Teykol truc een wonder. We moeten eerlijk zeggen dat het nou niet echt storm loopt op deze beurs maar ach wat niet is kan nog komen en als het niet komt dan is het gewoon niet he..... Zo nu en dan loopt het water van de rug staat het water onder de borsten en is het op de bovenlip een snel stroomende rivier. De vraag is, komt het door de 25 grdaen hier binnen in de hal of is het weer de bekende; it comes in flashes. we zullen het nooit weten.
Boven in de hal komen allerlei scrapbook dames bij elkaar om samen te scrappen. Van boven af heb je zicht op de hal. Dit is 1 helft. De ander helft ziet er trouwens hetzelfde uit hoor. We kunnen de eerste dag beschrijven als warm en rustig. Laten we hopen dat het morgen iets meer gaat spetteren. Ja niet van de regen hoor maar van het aantal bezoekers. Om 18.00 uur is het afgelopen en kunnen we de wandeling langs het water weer starten. In het hotel is het een kwestie van opfrissen en de heren ophalen voor het avondmaal. we gaan die lekker kippenpoten in de supermarkt ophalen waar we gisteren bij stonden te kwijlen. kijk en daar heb je dan weer die provinciaaltjes he,... die denken blijkbaar dat op zaterdagavond om half 8 de supermarkten gewoon open zijn. Dom, dom, dom. Natuurlijk niet is in Nederland vast niet anders. Hmmm, geen picknick met pootjes. Wat heen en weer lopen om eten te scoren maar dat lukt dus echt niet. na kort telefonisch overleg met de mannen die al een plekje aan het water aan het scoren waren toch besloten een tafeltje te bezetten bij het Nepalese restaurant in de straat. Gelukkig plaats genoeg en het eten is nog lekker ook. De thee en koffie na zijn een waar avontuur oftewel niet te drinken maar ook dat moet je een keer meegemaakt hebben. Het is inmiddels 22.00 uur en de temperatuur is nog altijd 25 graden dus we gaan lekker binnen Boeren Bridge spelen.

Van Sleen naar Helsinki

Jawel donderdag 5 augustus was het dan zo ver. Eerst met de auto naar Schiphol. we hebben een reservering voor Best-Parking. Dat is ook zo gevonden echter er zijn te weinig parkeerplaasten of er is sprake van overboeking. Er is maar 1 oplossing, auto langs de kant van de weg op een afgesloten terrein parkeren. Nu maar hopen dat er geen spiegels af gereden worden, wielklemmen om de banden, krassen aan de zijkant en nog meer doemscenario's. We bellen naar het opgegeven nummer bij de reservering en binnen enkele seconden komt daar een busje aangereden. Hop koffers erin, wij erin en rijden maar. We zijn razendsnel en veilig bij Schiphol. Omdat we al via internet ingecheckt hebben en in het bezit zijn van een boardinpass is het een kwestie van koffers afgeven en door de douane. Louise mag als eerste en is de gelukkig winnaar van de jackpot.. lichtjes en alarmbellen gaan af dus weer terug door het poortje en jawel zelfde toeters, bellen en lichtjes. Dan maar weer schoenen uit en weer heen en weer door het poortje. Bingo, dat waren dus de boosdoeners. Nu is het mijn beurt. ook ik begin te bellen en rinkelen. Een forse, dame start direct met betasten. Ik weet niet hoe het met haar is maar ik geniet er niet van hoor. Gepoer aan die bh, hand in mijn broek. Hmmmm,..... ik heb zo mijn bedenkingen. Toch ook maar de schoenen uit. Ik hoef niet meer door het poortje alleen mijn schoenen moeten even door de x-ray. Nu weten we nog niet wat het poortje heeft doen rinkelen. Afin, eerst maar eens een toilet stop en dan op naar de koffie. En wat denk je wat. We drinken gezellig koffie met niemand minder dan Peter van der Vorst. Je weet wel de royalty verslaggever van RTL Boulevard. Ja hij drinkt niet alleen met ons hoor,.....er zitten nog wel 60 mensen op het terras maar toch het voelt als koffie drinken met....:) We zijn vertrokken met een kleine vertraging. Dit had te maken met de gordel vann de piloot. Die bleek niet in orde te zijn en daarvoor moet een hele technische dienst aan boord komen en ja dat duurt effe. Uiteindelijk gaan we de lucht in. Een tochtje van slechts 2,5 uur. We komen in Finland, Helsinki aan rond 17.00 uur. Het is hier 1 uur later dan in Nederland. De koffers hebben we snel te pakken en dan stappen we naar de uitgang. daar moet ene Mira staan die ons een lift geeft naar het hotel. Zij organiseert de beurs en heeft aangeboden ons naar het hotel te brengen. We staan even te wachten en Louise voelt aan dat een dame in een blauw shirt met Finland folders in de hand Mira wel eens kon zijn en jawel, het is Mira. Een aardige dame die gebrekkig engels spreekt. maar goed dat is nog altijd beter dan ons fins. Tjonge wat een taal is dat, je kunt er werkelijk niets zinnigs uit halen. De taal lijkt werkelijk nergens op. Niet iets duits, engels of wat dan ook. De zon schijnt het is iets van 22 graden en we zijn snel bij het hotel. Een prima plek zo te zien. de kamers zijn eenvoudig maar prima, Het is fris en schoon. Een toilet met sproei installatie voor de vieze poepert, mini bar, tv, internetaansluiting wat kun je nog meer wensen. Naast het hotel zit een leuke kledingzaak en McDonalds en aan beide kanten op de hoek een supermarkt. Nou dat moet goed komen nietwaar. Achter het hotel is water en daar zitten velen lekker in het gras in het zonnetje. dat brengt ons op een echt vakantie idee. Snel bij McDonalds een burger met salade halen en picknicken. Wouw dit is echt genieten.

Als we onze avondmaal op hebben gaan we nog even een mooi wandelingetje maken langs het water. In de lobby van het hotel wachten we nu op Jos en Ben die al vanaf maandag de reis met de auto maken van Sleen naar Helsinki. We hebben regelmatig even telefonisch contact en komen zo te weten dat ze rond een uurtje of half 11 de straat zullen binnen rijden. nou dat klopt ook hoor. Met een slakkegangetje rollen ze al zoekend door de straat. Louise vangt ze op en niet veel later is het one happy family. Koffie drinken, bij kletsen en naar bed. Morgen weer een vol programma.

Vrijdag 6 augustus. De bedoeling was om 8 uur te ontbijten. Kleine hiaat in de planning. Wekker van Louise is afgelopen echter wij hebben dat allemaal links laten liggen. Mijn wekker wel gezet echter de klok niet aangepast aan de finse tijd dus,..... 8 uur ontbijt is dus 9 uur geworden maar dat mag de pret niet drukken. Het ontbijt is trouwens prim! Veel variatie, van alles genoeg. Ben duikt na het ontbijt nog even het bed in, Jos gaat met de auto inclusief stempel/beurs materiaal naar de beurs vloer en Louise en ik gaan de 1,5 km naar het complex lopen. Het is rond de 25e graden en prima wandelweer. De beurs zal worden gehouden in een oude industriehal. Wel een hele mooie hoor.

We zijn de eerste om op te bouwen. Mira is er ook en die zorgt voor de tafels en de kleden. We hebben de Art Journey sheets meet en Crafty Indiciduals en alles past mooi op de tafel. Nog even fraai maken met mooie voorbeelden en we zijn er klaar voor. Alles op ons gemakje. Inmiddels is Linda van Lost Coast Design ook aangekomen en zij staat met haar stand naast ons. Als we het pand willen gaan verlaten komen we Fred en Ank de Bak nog tegen. Ook zij staan naast ons dus we hebben een echte stempel corner. Jos gaat met de auto weer terug naar het hotel en wij lopen geheel langs het water terug. We zitten werkelijk op een top lokatie met dit hotel. Ben heeft inmiddels zijn schoonheids slaapje achter de rug en we besluiten de weg over te steken naar de Markthalle. louise en ik hadden daarvoor al even een snelle blik daarbinnen geworpen en we vonden eigenlijk wel dat Jos en Ben dit ook even moesten zien. er was van alles te koop. Vis, groente, fruit, vlees, veel vlees maar ook wil, snuisterijen, koffie, thee en nog veel meer.

Na wat rondstruinen is het tijd voor een ritje met de metro. Wij provinciaaltjes snappen natuurlijk niet meteen voor de eerste keer goed welke richting we op moeten dus,...... we gaan eerst de gehele verkeerde kant op. Als we de metro uitstappen is hett een dooie boel en ziet het er vooral niet uit als een levendig centrum. Jos en ik kijken meteen op de kaart en Ben is natuurlijk veel slimmer die spreekt meteen een mooie , slanken, blonde finse dame aan. Hij krijgt tekst en uitleg en komt wee terug, zonder telefoonnummer van de dame, beetje dom Ben, en met een vage routebeschrijving. Ja, ja, ook nog eens goed opgelet he Ben. Toch maar weer dat kaartje er bij en jawel we moeten geheel de ander kant op.Met hetzelfde kaartje weer teru de metro in. Geen poortjes, geen stempelautomaten dus wie maakt ons wat. We spreken af als we controle krijgen blijven we vooral in het nederlands praten. Je snapt het al, heel saai, gewoon een metro rit zonde controle dus ook zonder smeuiige verhalen. Midden in het centrum stappen we uit. Wat een drukte, Winkels, winkels en nog eens winkels en mensen, veel mensen. We blijven nog even staan luisteren naar wat rappers. geweldig jammer dat we er geen barst van verstaand :) Jos wil graag richting botanische tuinen dus we struinen over een groot plein richting park/tuin, Hier en daar een snelle foto, van de week gaan we wel even echt op fotoshoot in alle rust. Het is nog een hele tippel maar als we bij de tuin zijn en Joss en Ben uitrusten op een bankje en Louise en ik even een snelle ronde door de tuin doen, dan blijkt bij het naar verlaten van de entree dat we aan de achterkant van ons hotel staan. We zitten dus super dichtbij het stadscentrum! Nog even de supermarkt binnen waar heerlijke grote kippenpoten liggen en waar je zlef je salades kunt samen stellen en reuze olijven je liggen aan te staren en,.... okee we hebben al weer ee eetplan voor morgen. Kippenpootjes met salade en olijven ophalen en met de billen in het gras bij het water picknicken. Maar dat is morgen, vanavond gaan we verderop even eten bij Chicos, amerikaans steakhouse. Het eten is goed en betaalbaar. Kun je trouwens van de drank niet zeggen. Een klein flesje rode wijn (lees 1 glas) kost in het hotel maar liefst € 8,00, een klein flesje bier € 4,00. In de lobby va het hotel gaan we nog even een potje Boeren Bridge spelen. En zo is er alweer een dag om. Ben wel benieuwd wat de beurs gaat brengen maar nu eerst slapen want het is inmiddels al 1 uur,.... s'nachts wel te verstaan. Morgen nieuwe verhalen en foto's.

Intohimona Askartelu

A.s. donderdag vliegen de dames reiziger naar Helsinki (Finland) waar we op 7 en 8 augustus op de beurs Intohimona Askartelu, passie voor craft, stempelen en scrappen, staan. Heel spannend allemaal daar we geen idee hebben wat ons daar te wachten staat en ons Fins ook niet meer is wat het geweest is, ha, ha. Spreek nl geen woord Fins noch Zweeds een taal die ze ook schijnen te kennen. We hopen dat het waar is wat we horen dat hun engels ook wel goed is, dus we zullen ons wel redden.

We houden jullie graag op de hoogte via deze blog. Wordt volger en mis geen dag!!