Geocachen, Seurasaari en de rest

Na een korte nachtrust op tijd naar het ontbijt. Vandaag staat geocachen op het programma. Om half 9 staan we met de gps buiten het hotel. De eerste die we gaan zoeken moet in de buurt van het hotel liggen. De gps gaat wat heen en weer en wijst ons niet goed de weg. Louise heeft een helder moment, de batterijen,.... o ja die zijn waarschijnlijk in the plane helemaal leeggelopen. Even nieuwe er in en jawel de gps helpt ons de goede weg op. De eerste cache vertelt een gost story. We zitten goed want de gps wijst tegenover een verkleedwinkel waar in de etalage o.a bottenmannetjes en andere spooky figuren hangen. De hint Gentleman raises his hat zegt ons werkelijk niets. We kijken goed, zoeken, voelen, schuiven met de voet gras, aarde en boomschors zo onopvallend mogelijk weg maar noppes, nada. De aanwijzingen van onze voorgangers is voor ons acrabadacra, dat is namelijk in het fins en daar is werkelijk niets van te maken. Er komen 2 jonge dames voorbij lopen en die vragen wij om hulp. Zij vertalen het fins naar het engels en dat is perfect echter de inhoud brengt ons werkelijk,..... nergens. Louise blijft vooral de "hoedjes" voelen (aha,... de hint, hat....) en als ik net met de rug naar haar toe staat hoor ik een mega vreugde gil; IK HEB HEM!!!! Ja Louise nu weet de hele wijk Hakaniemi het hoor:) Maar natuurlijk zijn wij super blij met onze eerste echte buitenlandse cache.

Op naar nummer 2. Ai, onderweg een bui regen. Gelukkig kunnen we even schuilen onder een boom. Ja met recht even want opeens gaat het zo hard dat we onder die boom ook nat gaan worden. Samen met 3 jongens glijden en schuiven wij met lichte broeken over een muur (ja nu zijn de broeken niet licht meer aan de billen ziijde) om onder een dikke boom te schuilen. We doen nu met z'n vijven aan tree hugging. Maar ook daar komen de druppels iets te veel door het blader dak. Een van de jongens sprint naar een andere boom en wij,... wij ook. Na enkele seconden is het weer droog en zijn wij goed nat. We laten ons niet kennen het is niet koud dus op naar cache 2. Deze ligt aan de achterkant van het station en is supersnel gevonden. Net als we willen loggen stopt er een trein en loopt er aardig wat volk. Ik denk wel dat we ongezien hebben kunnen loggen.

Yeah, cache nummer 2 is binnen! Bij de coffee house gaan we onzelf eerst tegoed doen aan lekkere koffie en kunnen we wat opdrogen. We willen er nog een doen in Kamppi dat net aan de ander kant van het centraal station ligt en een mega winkelgebied is. Maar eerst moeten we even naar Stockman, het warenhuis van Finland. Tja, dure kleding en het is verder net de Bijenkorf maar dat een graadje duurder. We zijn er snel uitgekeken. Ach ja, geen stempeltjes he. We komen snel bij de plaats waar de cache moet liggen. we blijken niet de enige op strooptocht te zijn. Een man met telefoon loopt ook te zoeken. We kunnen het niet vinden en hij ook niet. de oorzaak zit waarschijnlijk in het feit dat de brug waar hij "onder" zou moeten liggen is afgesloten. Hmm,... gaan we deze dan maar opgeven. Nou niet helemaal er komen mannen en vrouwen van de ppp (papierprikploeg) en zij lopen wel richting brug. Wij vragen even heel vriendelijk of we even naar de brug mogen om een cache te zoeken en jazeker mag dat. Wij blij maar een minuut of 10 later niet blij want,... niet gevonden. We moeten deze maar laten voor wat het is. We gaan samen met de mannen naar het eiland met het openlucht museum, Seurasaari. De mannen zullen met de auto gaan vanaf het hotel en wij gaan een bus avontuur aan vanaf het centrum. Lijn 24 gaat die kant op en de rit zal 15 minuten duren en kost slechts € 2,00 pp. We staan eerst een beetje onzeker langs de weg bij de bushalte met nummertje 24 erop. De vraag is, staan wij goed of niet en komt de bus wel of niet. na een aantal minuten komen er meer mensen en o wat voelen wij ons een stuk zekerde. De bus komt en wij komen veilig en wel aan bij Seurasaari en worden opgewacht door de mannen. De hele middag weten we ons te vermaken op het eiland dat prachtig is en een hele mooie wandeling op zal leveren. Wat helemaal leuk is zijn de eekhoorntjes die natuurlijk niets liever doen dan nootjes eten.

De tijd vliegt en we gaan weer richting centrum. Bij de haven onder aan de Uspenski cathedraal gaan we een hapje eten. Lekker en gezellig. Rond half 8 besluiten Louise en ik nog even richting Rock Church te lopen. We moeten door DE winkelstraten van Helsinki en het is nog een drukte van jewelste. Wat een bruisend gebeuren hier. Tja en dan denk je, jammer dat we morgen weer naar huis moeten want we hadden ons nog wel een aantal dagen kunnen vermaken. We hebben verschillende verhalen gelezen over de Rock Church van geweldig tot teleurstellend. Als we aankomen weten wij al wat wij er van vinden hoor. Zeer teleurstellend maar goed, we hebben het gezien, kunnen weer ergens over mee praten nietwaar. We hebben de plattegrond in de hand dus stippelen meteen even een route uit om terug te wandelen. We zijn weer volldig verbaasd waar we uit komen en hoe mooi het weer is. Door een park, langs een meer waar vele mensen wandelen en joggen,.... nog even via een hoge loopbrug over het sppor en we zijn weer bij ons bekende meertje achter het hotel waar het vorige week donderdagavond allemaal begon. Mooier kon deze korte stedentrip niet eindigen nietwaar. Morgen nog een paar uurtjes en dan weer terug naar Nederland. Wat zal de volgende trip gaan worden? In iedergeval zullen we in Nederland leuk blijven cachen en januari is de planning de USA.