dinsdag 10 januari 2012

We have made it all the way to.....

Jawel jullie hebben even moeten wachten op de eerste tekenen van leven maar daar zijn we dan. We hebben een prima reis gehad naar Kuala Lumpur en door naar Sydney. Lekker ruim kunnen zitten het eerste deel dat maar liefst 11,5 uur in beslag nam. Door een kleine vertraging konden we bij aankomst in Kuala Lumpur direct doorlopen naar de volgende gate. Slechts een half uurtje wachten en op naar de volgende ruim 7,5 uur vliegen. De verzorgen was uitermate goed. De gehele reis alleen maar eten en drinken. Op het tweede stuk hebben we ons uiterste best gedaan om wakker te blijven zodat we bij aankomst in Sydney om 19.55 uur direct naar bed konden gaan om in het ritme te komen. Tja als je bijna 50 bent of net daarover dan valt dat toch niet mee ruim 24 uur wakker blijven. Gevolg.....groot deel van het tweede traject totaal niet meegekregen. En zoals altijd als de ogen open gaan verrekt je van de pijn in je nek, loopt het kwijl uit de mondhoek en voelt de rug als totaal versleten. maar ja je moet wat over hebben om wat van de wereld te zien. Mocht je ooit op de tv gekeken hebben naar Border Security Australia dan heb je vast gezien dat je weinig tot niets aan dierlijk en plantaardig spul mag meenemen. We hebben dus veel geleerd van deze educatieve televisie en weten nu dat we het declareform goed moeten invullen maar vooral eerlijk. Aangezien er in de koffer de nodige Jamin puntzaken drop zitten en een kilo jonge kaas en zakjes nootjes en koekjes lijkt het ons verstandig dit even te melden. Gevolg, een grote smile van een leuke Aussie guy en gewoon doorlopen zonder de koffer te openen. Louise gooit ook al haar charmes in de strijd en moet nog even de koffers en handtas op een geel lijntje zetten, op 2 meterafstand staan en opnoemen wat er in elke koffer/tas zit. Haar geheugen is magnifiek dus ze dreunt het op alsof ze de tafel van 3 voor de klas moet opzeggen. Ook geen problemen en doorlopen maar. Direct buiten de deur staan Marijke op ons te wachten. Helemaal leuk! Ze brengt ons naar het hotel waar ik op de stoep direct mijn koffer open gooi en de kaas en drop en kadootjes voor zoontje Joshua (oa 10 dvd's van de smurfen) aan haar meegeef. Zo dat scheelt wat kilo's. We checken in en de eerste indruk van het hotel is prima. De kamer is helemaal goed en we zijn toe aan languit en slapen. Morgen op tijd op want we willen nog veel doen in slechts 2 dagen.

10 januari: Zo rond half 7 is het rise and shine. Uitgeslapen en de meeste lichamelijke pijntjes van de vliegreis zijn wel verdwenen. We ontbijten in het hotel en gaan dan op pad. Thuis al de nodige geocache voorbereidingen getroffen dus here we go. Het hotel is gunstig gelegen en al snel komen we bij Hyde Park waar we de cache bij Town Hall weten te vinden. De gps heeft nog wel wat kuren tussen al die hoge gebouwen maar dat mag de pret niet drukken. Het is vandaag zo rond de 23 graden en een heerlijk windje. We lopen heel wat af en komen helaas ook de nodige frusties tegen. Frusties? Ja van die caches die je met geen mogelijkheid kunt vinden!!!! Ze liggen op toeristische plekken waarvan je je al af moet vragen als je ze al ziet hoe kun je die met honderden mensen om je heen dan ongezien loggen. Maar gelukkig is dat voor ons een probleem minder want we vinden ze dus niet duh! We lopen door de botanische tuin met prachtige bloemen en enorm grote vleermuizen. We strijken neer op een bankje met zicht op Opera House en Harbor Bridge. We kunnen hier wel uren zitten want er is super veel te zien. Er lopen hier hele..... ja hoe noem je dat. Je hebt het over een kudde olifanten, een zwerm bijen maar hoe noem je hardlopers die met 20,30 tegelijk over de grasvelden een sprintje trekken? Afin er gaat genoeg aan bloot vles in alle vormen aan ons voorbij. Soms om te kwijlen, soms om te gruwelen. We lopen verder naar Opera House en door naar de Rocks de oudste wijk van Sydney. Zo nu en dan weten we een cache te scoren. Een van de caches is niet los te krijgen maar Louise geeft zich niet gewonnen en peutert een half uur in de zon, in een hemdje, zonder bescherming, op een stenen trap net zolang tot het ding los komt zodat we kunnen loggen. Enig idee trouwens hoe onze Louise er uitziet eind van de dag? ROOD!!!!! Zo rond 16.00 uur hebben we het wel gehad met cachen en we hebben om 16.30 uur afgesproken bij Darling Harbour met Marijke en Joshua. Joshua kan lekker spelen in de grote speeltuin waar Louise een poging doet hem misselijk te krijgen in een boot die flink heen en weer gaat. Niet gelukt hij schreewt en gilt van blijdschap. Dan maar proberen om hem nat te krijgen. Nou dat lukt wat er is waterspeeltoestand genoeg. We gaan via China Town richting George street waar we bij de Thai gaan eten. Louise haar duck brengt haar in hottere sferen. Ik ruil graag mijn zachte beef met haar zodat ik de hotflashes krijg. Weer een ervaring rijker,.... geen Thaifood voor Louise meer. Na het eten sjokken we richting hotel waar we de lijven wassen en vooral insmeren met Aloe Vera die Louise op weg naar huis gekocht heeft. Louise vertelde de verkoper van dat spul dat het onze eerste dag in Australie was waarop de man reageerde; this is your first day in Australie and this happend to you? Hmmmmm, dat belooft nog wat. Zoals altijd op onze reizen stappen de damesreiziger op tijd in bed en lekker slapen. Het was een heerlijke eerste dag in Sydney en we hopen natuurlijk dat we nog vele mooi dagen zullen hebben Down Under maar daar twijfelen we niet aan. Voor de statistieken: 7 caches gevonden. 2 niet gevonden.

6 opmerkingen:

  1. Gelukkig hadden jullie een goede reis. De temperaturen blijken ook erg aangenaam te zijn (beter dan hier) en de eerste dag zit erop. Dames ik verheug ma al op jullie verdere berichten. Zo kan ik toch een stukje van jullie reis mee beleven. Veel plezier veder.
    Doei Angelika

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een energie op jullie eerste dag!! Waarschijnlijk doen wij net zo actief in februari...... Hopenlijk is de verbranding van Louise weer wat weggetrokken. We blijven jullie volgen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hi Jeanette en collega!
    Goed te lezen dat jullie een goede reis hebben gehad, en een zeer actieve eerste dag in Australië. Louie pas je wel een beetje op je zelf daar in de zon.
    Heel veel plezier nog daar en ik blijf jullie volgen!
    Grtz Corien

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Jeanette en Louise,

    Leuk hoor om jullie zo te kunnen volgen. Jullie hebben in een dag al wel heel wat beleeft :p

    Ik hoor zo meteen ook bij de kudde hardlopers (nou ja ik ga met 1 collega) maar ik hoop niet dat het kijken naar mij hardlopend om te gruwelen is... ach ja al het eerste begin is moeilijk toch?? :P

    Ik ga jullie in de gaten houden!

    Nog heel veel plezier!

    Dikke kus Ronique

    BeantwoordenVerwijderen
  5. wat leuk om te lezen allemaal. En 20/30 hardlopers zou ik "hordes trimfanaten" noemen;-)
    Ik hoop voor Louise dat haar huid snel in bruin veranderd door de Aloë Vera. En morgen wel smeren voor je vertrekt!
    Ben nu al benieuwd naar jullie volgende avonturen en de caches die jullie vinden(ben sinds kort ook met het "virus" besmet)
    groetjes
    Hella

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dames, Leuk om te lezen! Alweer genoeg meegemaakt de eerste dagen. Lekker genieten van alle indrukken. Greetz, Peter K.

    BeantwoordenVerwijderen